Festival en muur

Na de wake-up call om 6 uur en het ontbijt, reden we om 7 uur in de spelersbus richting het universiteitsterrein. Daar aangekomen werden we in een lokaal ontvangen waar we konden warmtappen. En kletsen met een heleboel Chinese, enthousiaste studenten die graag hun Engels wilden oefenen.
Op een gegeven moment werden we opgehaald en naar een groot theater gebracht. Hier zou de show plaatsvinden. We waren enigszins verbaasd, want we hadden verwacht dat we door de straten van Peking zouden gaan tappen. Maar wat bleek na heftig overleg: de parade is pas morgen. Communicatie blijkt de grootste cultuurshock.
Op het podium hebben we vervolgens de Taptoi choreografie op een mooie klankkast naar tevredenheid getapt, de generale! Daarna was het wachten op de hoogwaardigheidsbekleders en de studenten. Half begonnen de optredens, 13 in totaal. We waren redelijk tevreden over onze prestaties. De andere groepen hadden meer showdans dan tap, met als ergste shock de Aussies.
Na de voorstelling werden we door de studenten meegenomen naar de kantine voor een lekkere lunch. Maar niet nadat we werkelijk uitermate en van alle kanten waren gefotografeerd en gefilmd. Gelukkig hadden we de rest van de dag nog tijd om The Great Wall te beklimmen. Na een uurtje in de bus zagen we het reeds bekende beeld van de slingerende muur in het berglandschap. Wij waren diep onder de indruk. En we kozen natuurlijk de zwaarste route, omdat we anders tussen horden toeristen zouden moeten lopen. Na een uitputtende klim (de kuiten zijn toch nog niet zo heel erg gespierd....) en een paar honderd foto's kwamen we aan op een rustig deel, waar we ons vol overgave op de klompendans stortten. Werkelijk het summum van genoegen, uitzinnig!!!! Een kostbaar ogenblik. Daarna waren we muurberoemd, alle verkopers wisten dat we gedanst hadden en wilden onze klompen bekijken of kopen. Maar dat kon echt niet. Want morgen is er weer een dag met... de parade!