Ander China

Vrij van het toeziend oog van onze gidsen, ontdekken we een ander deel van Beijing: de hutongs. Dit zijn een soort woonwijken van armoedige bouw. De woninkjes bestaan uit 1 verdieping en een kleine, wankele kamer. De wc's zijn gemeenschappelijk en staan ergens onwelriekend in de kleine straatjes. Onze westerse neuzen hebben er moeite mee. Het is duidelijk dat de Chineze overheid er het pittoreske niet van inziet. Een deel van de huisjes is al afgebroken terwijl de buren er nog wonen. Kleine winkels staan tussen de puinhopen. Op sommige plekken is een reeds afgebroken woning veranderd in een vuilnisbelt. Deze hutongs zijn heel armoedig, maar voelen ook heel authentiek. In 2008 zal er echter maar weinig van over zijn. De grond is te duur om deze krottenwoningen van 1 verdieping te laten staan. De bewoners krijgen nieuwe woningen in enorme flatgebouwen in buitenwijken.

Tussen de puinhopen doet de Chinees in zijn kleine bakfiets een middagdutje, speelt op straat met de buren een kaartspelletje, houdt een theekransje of valt de toerist lastig met "come, come inside, beautiful, lookie lookie". In tegenstelling tot ons aanvankelijke gevoel blijken deze buurten volstrekt veilig. De Chinezen zijn hartelijk, vriendelijk en ze lachen graag om ons. Wij moeten er wel heel grappig uitzien. Ze worden heel vrolijk van ons.

Ons hotel staat in zo'n straatje. Voorlopig het enige hoge gebouw in deze steeg. Ik ben benieuwd hoeveel er volgend jaar staan.