Taptoi 9 weer thuis!

Het was wel vreemd hoor om een deel van de Taptoi groep achter te laten in Beijing. Maar aan de vele berichten die jullie al geschreven hebben (waaraan te merken is dat jullie zeeën van vrije tijd hebben nu!) redden jullie het wel zonder ons. Stefanie heeft de groepsleiders rol maar al te graag op zich genomen. Te pas (bij de douane, op het vliegveld vlak voor het boarden..) en te onpas (in het vliegtuig, nog een keer in het vliegtuig...) werd geteld of de 9 taptoi-ers nog wel compleet waren. Het ging toch nog bijna mis bij het boarden. Aangezien we nog een kostbaar uur hadden om te shoppen werd hier nog gretig gebruik van gemaakt en misten Christien en Saskia bijna het vliegtuig...

Bij de douane werd alle handbagage streng gecontroleerd. Alle alcoholische dranken werden in beslag genomen (Fred en Anthe moesten hun voorraad inleveren). Alle flesjes water en blikjes werden opengemaakt en gecontroleerd of er geen explosieve stoffen in zaten!! (er werd met een zeer deskundige Chinese neus aan geroken). De reis duurde erg erg lang maar verliep goed. Om de tijd te doden hebben we nog eens alle 3000 foto’s bekeken, de opnames van ons optreden totdat de accu van mijn camera leeg was bekeken, spelletjes gespeeld, geslapen (poging tot), gelezen en gekletst en wel 100x geroepen: wat was t leuk hè? Op het vliegveld werden we enthousiast ontvangen door familie en vrienden (waar was de pers??)!!

Het is erg fijn om weer thuis te zijn maar we missen China en Taptoi nu al! We hebben met z'n allen een lijst gemaakt met wat we wel en niet zullen missen.

Wat we NIET zullen missen:
* Toeterende auto's (dag en nacht)
* Duwende Chinezen
* Spugende Chinezen
* De moeizame communicatie
* De wc's (elke keer weer een onaangename verrassing: wel/geen deur, wel/ geen wc papier, schoon/heeeeel vies, meerdere gaten naast elkaar....)
* Vroeg opstaan
* Het wachten
* De lange busritten (Peking is net zo groot als Belgie)
* Het drukke, strakke schema
* Traffic jam (in Beijing bijna de hele dag)
* Smog
* Militairen die de Chinese menigte in bedwang houden
* De Grieken en de Aussies
* Plamuren van ons gezicht voor een optreden
* Insmeren met Deet
* Bellenblaas en andere special effecten die de onmogelijke tapvloeren nog onmogelijker maakten.

Maar wat we zeker WEL zullen missen:
* Het eten (vooral Peking eend)
* De draaischijf
* Gefrituurde schorpioen ;-)
* Olio’s (Oreo’s)
* Chinese thee
* Chinees bier (dankzij de Ieren en ons raakten ze eindelijk door hun over-datum voorraad bier heen)
* De giechelende meisjes
* De aandacht voor ons (grootneuzen) en onze klompen
* De paparazzi
* Het enthousiaste publiek
* Het optreden!!!
* De parade
* De Ieren en de geweldig mooie muziek
* De Filippijnen en hun fantastische dansen
* Op klompen lopen/ tappen
* De spotgoedkope prijzen en dan ook nog (moeten) afdingen (gevoel van rijk zijn)
* De vele fietsers en de afgeladen fietsen. Ongelofelijk wat ze allemaal op de fiets vervoeren.
* Het in een totaal andere wereld zijn
* De marktjes
* Het Engels van de Chinezen (police hurry, breakfirst)
* Chinese karakters die alle verpakkingen zo mooi maken
* Alles voor 2 yuan winkel (20 eurocent!)
* Ons Chinees uittesten (en dan vooral de reactie van de chinezen: van keihard uitlachen, onbegrip, tot verbazing: you’re chinese is very good!)
* Het herkennen van Chinese woordjes!
* De vriendelijke mensen
* Het chaotische verkeer dat wonder boven wonder toch goed verloopt
* Hurkende mensen op straat
* Jonge kinderen met een gat in de broek aan de achterkant (in plaats van een luier)
* De mooie kleuren op straat
* Chinese muziek
* en niet te vergeten: Taptoi!

Volgend jaar weer???
Overgebleven taptoi-ers nog heeeel veel plezier! en tot snel!

Ik zal vandaag of morgen nog wat foto's bij eerdere berichten plaatsen. Daar hadden we eerder geen tijd voor.

Groetjes Lisette