Negen Taptoi'ers verlaten China
Door: Stefanie
01 Oktober 2006 | Nederland, Utrecht
Zaterdag 30 september, de dag van het vertrek van negen Taptoi'ers naar Holland.
Marieke draagt haar teltaak over aan mij, een taak die ik uiterst serieus neem. Als we alle negen in de bus zitten - jeeeh, revolutie! - gaat het al gauw over regelzaken 'na China' zoals een reunie, slotoptreden, de foto's en filmpjes. Zo hoeven we nog even niet te denken aan het feit dat we China verlaten en dat het gewone leven weer aanvangt.
Op het vliegveld moet ik een formulier laten tekenen voor het uitvoeren van de tapschoenen. De douanier knikt en zegt dat hij onze schoenen graag wil zien. Gids Mary heeft mij in de bus echter uitgelegd dat we alleen een handtekening nodig hebben, dus ik roep haar hulp in. We hebben namelijk ook de tapschoenen van de achterblijvers mee, voorbereid op dergelijke actie, maar om die nu allemaal uit de bagage te moeten vissen... Mary wordt doorgelaten en vraagt om opheldering. Zij komt met de verrassende mededeling dat we niet de schoenen maar onze klompen moeten laten zien, veertien paar, 'just to check'. Als ik dit aan de groep meld, klinkt er protest, want juist de klompen zitten onderin de koffers en zijn volgepropt met vieze sokken, shirts en souvenirs. Bovendien is een paar in Beijing achtergebleven voor onze fantastische gids uit Jinzhou.
Mary snapt het probleem en stapt kordaat op de douanier af, die het ineens geen probleem meer vindt; we mogen zonder ook maar een klomp te laten zien door de check.
Go with the Chinese flow en alles komt goed, blijkt ook nu maar weer.
Dat gold echter niet voor de wijn en sterke drankjes die bij de handbagagecheck achterbleven. Maar wel weer voor het boarden: twee verloren Taptoi schaapjes kwamen iets later dan afgesproken, maar precies op boardingtijd aangerend. Dat het boarden eerder begon dan aangegeven ligt natuurlijk niet aan hen. Niets is immers veranderlijker dan een 'Chinese schedule'!
Zie voor dit verhaal 'Taptoi 9 weer thuis' van Lisette.
Stefanie
PS
Taptoi 9: Mail allemaal even of je veilig thuis bent aangekomen, gister. Dan kan ik dat doorgeven aan de manager in Beijing.
Marieke draagt haar teltaak over aan mij, een taak die ik uiterst serieus neem. Als we alle negen in de bus zitten - jeeeh, revolutie! - gaat het al gauw over regelzaken 'na China' zoals een reunie, slotoptreden, de foto's en filmpjes. Zo hoeven we nog even niet te denken aan het feit dat we China verlaten en dat het gewone leven weer aanvangt.
Op het vliegveld moet ik een formulier laten tekenen voor het uitvoeren van de tapschoenen. De douanier knikt en zegt dat hij onze schoenen graag wil zien. Gids Mary heeft mij in de bus echter uitgelegd dat we alleen een handtekening nodig hebben, dus ik roep haar hulp in. We hebben namelijk ook de tapschoenen van de achterblijvers mee, voorbereid op dergelijke actie, maar om die nu allemaal uit de bagage te moeten vissen... Mary wordt doorgelaten en vraagt om opheldering. Zij komt met de verrassende mededeling dat we niet de schoenen maar onze klompen moeten laten zien, veertien paar, 'just to check'. Als ik dit aan de groep meld, klinkt er protest, want juist de klompen zitten onderin de koffers en zijn volgepropt met vieze sokken, shirts en souvenirs. Bovendien is een paar in Beijing achtergebleven voor onze fantastische gids uit Jinzhou.
Mary snapt het probleem en stapt kordaat op de douanier af, die het ineens geen probleem meer vindt; we mogen zonder ook maar een klomp te laten zien door de check.
Go with the Chinese flow en alles komt goed, blijkt ook nu maar weer.
Dat gold echter niet voor de wijn en sterke drankjes die bij de handbagagecheck achterbleven. Maar wel weer voor het boarden: twee verloren Taptoi schaapjes kwamen iets later dan afgesproken, maar precies op boardingtijd aangerend. Dat het boarden eerder begon dan aangegeven ligt natuurlijk niet aan hen. Niets is immers veranderlijker dan een 'Chinese schedule'!
Zie voor dit verhaal 'Taptoi 9 weer thuis' van Lisette.
Stefanie
PS
Taptoi 9: Mail allemaal even of je veilig thuis bent aangekomen, gister. Dan kan ik dat doorgeven aan de manager in Beijing.
-
02 Oktober 2006 - 09:06
Christien:
Hoi taptoi,
volgens mijn manager ben ik veilig thuisgekomen.
Werd de eerste nacht wakker en ging op zoek naar de lampions in mijn slaapkamer. Ik miste ze echt; geen idee waar ik was.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
